چه تفاوت هایی بین کمک های پردازش PVC، روان کننده ها و روان کننده ها وجود دارد؟

از آنجایی که مواد کمکی پردازش PVC سازگاری بالایی با PVC دارند و وزن مولکولی نسبی بالایی دارند (حدود (1-2) × 105-2.5 × 106 گرم در مول) و بدون پودر پوششی، در معرض حرارت و مخلوط شدن در طول فرآیند قالب گیری هستند. آنها ابتدا ذرات رزین اطراف را نرم کرده و محکم می کنند. از طریق اصطکاک و انتقال حرارت، ذوب (ژل) ترویج می شود. ویسکوزیته مذاب کاهش نمی یابد یا حتی افزایش نمی یابد. به دلیل درهم تنیدگی زنجیره های مولکولی، کشش، استحکام و قابلیت انبساط PVC بهبود یافته است.

علاوه بر این، با توجه به این واقعیت که قطعات سازگار و ناسازگار PVC، کمک های پردازشی با ساختار هسته-پوسته را تشکیل می دهند. به طور کلی، با PVC ناسازگار است و بنابراین به عنوان روان کننده خارجی عمل می کند، اما رسوب نمی کند و فلس ایجاد می کند، که اثر تاخیری در ذوب دارد. بنابراین، بر اساس این ویژگی های کاربردی، کمک های پردازش PVC را می توان به دو دسته جهانی و روان کننده تقسیم کرد. عملکرد کمک های پردازش PVC جهانی کاهش دمای ذوب، افزایش استحکام حرارتی و یکنواختی، کاهش شکست مذاب و ایجاد شکل پذیری بیشتر است. این عملکردها مزایای زیادی برای پردازش PVC دارند: کاهش دمای ذوب به معنای افزایش زمان پایداری حرارتی، ارائه یک فاکتور ایمنی برای استفاده از مواد بازیافتی و امکان پردازش بیشتر است. بهبود استحکام حرارتی و کاهش شکست مذاب، به این معنی که می تواند سرعت پردازش را افزایش دهد، کشش را تسریع کند، و همچنین کیفیت ظاهری و شکل پذیری را بهبود بخشد. بهبود یکنواختی مذاب، که می تواند موج های سطحی و گسیختگی مذاب مواد اکسترود شده را به حداقل برساند، در نتیجه بهره وری را افزایش می دهد، شکل پذیری و شکل پذیری حرارتی را افزایش می دهد.