برخی از مسائل در مورد پلی اتیلن کلر:

پلی اتیلن کلر (CPE) یک ماده پلیمری اشباع با ظاهر پودر سفید، غیر سمی و بی بو است. دارای مقاومت عالی در برابر آب و هوا، مقاومت در برابر ازن، مقاومت شیمیایی و مقاومت در برابر پیری و همچنین مقاومت خوب در برابر روغن، مقاومت در برابر شعله و خواص رنگی است. چقرمگی خوب (هنوز انعطاف پذیر در -30 ℃)، سازگاری خوب با سایر مواد پلیمری، دمای تجزیه بالا، تجزیه HCL تولید می کند که می تواند واکنش دکلره CPE را کاتالیز کند.

معمولاً از روش آبی پلی اتیلن کلر استفاده می شود که هزینه تولید پایین و آلودگی ضعیفی دارد. روش دیگر روش تعلیق است که نسبتا بالغ است. نمونه های داخلی می توانند با توسعه سریع تحت توسعه و کاربرد ثانویه قرار گیرند و سرعت خشک شدن سریع است. معمولاً در مخازن ذخیره سازی و سازه های فولادی برای بهبود ایمنی ساخت و ساز استفاده می شود.

مدل‌های پلی‌اتیلن کلردار خانگی (CPE) معمولاً با اعدادی مانند 135A، 140B و غیره مشخص می‌شوند. ارقام اول 1 و 2 نشان‌دهنده بلورینگی باقیمانده (مقدار TAC)، 1 نشان‌دهنده مقدار TAC بین 0 تا 10، 2 ​​نشان‌دهنده TAC است. مقدار> 10 درصد، رقم دوم و سوم نشان دهنده محتوای کلر است، به عنوان مثال، 35 نشان دهنده محتوای کلر 35 درصد است و رقم آخر، حرف ABC است که برای نشان دادن وزن مولکولی ماده خام PE استفاده می شود. A بزرگترین و C کوچکترین است.

تاثیر وزن مولکولی: پلی اتیلن کلر (CPE) دارای بالاترین وزن مولکولی و ویسکوزیته ذوب بالا در مواد نوع A است. ویسکوزیته آن به بهترین وجه با PVC مطابقت دارد و بهترین اثر پراکندگی را در PVC دارد و یک شبکه ایده آل مانند فرم پراکندگی را تشکیل می دهد. بنابراین، مواد نوع A CPE به طور کلی به عنوان یک اصلاح کننده برای PVC انتخاب می شود.

به طور عمده برای: سیم و کابل (کابل های معدن زغال سنگ، سیم های مشخص شده در استانداردهای UL و VDE)، شیلنگ هیدرولیک، شیلنگ خودرو، نوار، صفحه لاستیکی، اصلاح لوله پروفیل PVC، مواد مغناطیسی، اصلاح ABS و غیره استفاده می شود. به خصوص توسعه صنعت سیم و کابل و صنعت ساخت قطعات خودرو تقاضا برای مصرف CPE مبتنی بر لاستیک را افزایش داده است. CPE مبتنی بر لاستیک یک لاستیک مصنوعی خاص با عملکرد جامع عالی، مقاومت در برابر حرارت در برابر اکسیژن و پیری ازن و بازدارندگی عالی در شعله است.

عوامل موثر بر دمای تجزیه حرارتی CPE

خواص CPE خود به محتوای کلر آن مربوط می شود. اگر محتوای کلر زیاد باشد، تجزیه آن آسان تر است.

مربوط به طهارت است. حذف ناکافی آغازگرها، کاتالیزورها، اسیدها، بازها و غیره اضافه شده در فرآیند پلیمریزاسیون یا جذب آب در حین ذخیره سازی و حمل و نقل، می تواند پایداری پلیمر را کاهش دهد. این مواد می توانند باعث واکنش های تخریب یون مولکولی شوند و CPE حاوی مواد با وزن مولکولی کم مانند Cl2 و HCl است که می تواند تجزیه حرارتی رزین را تسریع کند.