تکنولوژی بازدارنده لاستیک

به جز برخی از محصولات لاستیکی مصنوعی، بیشتر محصولات لاستیک مصنوعی، مانند لاستیک طبیعی، مواد قابل اشتعال یا احتراق هستند. در حال حاضر، روش های اصلی مورد استفاده برای بهبود ضد شعله، افزودن مواد بازدارنده شعله یا پرکننده های مقاوم در برابر شعله و ترکیب و اصلاح با مواد بازدارنده شعله است. انواع مختلفی از فناوری های بازدارنده شعله برای لاستیک وجود دارد:
1. لاستیک هیدروکربنی
لاستیک هیدروکربنی شامل NR، SBR، BR و غیره می باشد. لاستیک هیدروکربنی عموماً دارای مقاومت حرارتی و تاخیر در شعله ضعیفی است و بیشتر محصولات تجزیه در حین احتراق گازهای قابل احتراق هستند. افزودن مواد بازدارنده شعله یک راه مهم برای بهبود بازدارندگی لاستیک هیدروکربنی است و از اثر هم افزایی بازدارنده های شعله برای بهبود بیشتر اثر بازدارندگی شعله استفاده می شود. با این حال، باید به تأثیر نامطلوب مقدار بازدارنده شعله بر خواص مکانیکی لاستیک توجه شود.
پرکننده های معدنی مقاوم در برابر شعله مانند کربنات کلسیم، خاک رس، پودر تالک، کربن سیاه سفید، هیدروکسید آلومینیوم و غیره را اضافه کنید تا نسبت مواد آلی قابل احتراق را به حداقل برسانید. کربنات کلسیم و آلومینا نیتروژن در هنگام تجزیه اثر گرماگیر دارند. این روش خواص فیزیکی و مکانیکی خاصی از مواد لاستیکی را کاهش می دهد و مقدار پر شدن آن نباید خیلی زیاد باشد.
علاوه بر این، افزایش چگالی اتصال عرضی لاستیک می تواند شاخص اکسیژن آن را افزایش دهد. بنابراین، می تواند بازدارندگی لاستیک را بهبود بخشد. این ممکن است به دلیل افزایش دمای تجزیه حرارتی مواد لاستیکی باشد. این روش در لاستیک اتیلن پروپیلن استفاده شده است
2. لاستیک هالوژنه
لاستیک هالوژنه حاوی عناصر هالوژن است، با شاخص اکسیژن معمولاً بین 28 تا 45، و شاخص اکسیژن FPM حتی از 65 نیز بیشتر می شود. این نوع لاستیک به خودی خود دارای ضد اشتعال بالا بوده و در هنگام اشتعال خود خاموش می شود. بنابراین، عملیات ضد شعله آن آسان تر از لاستیک هیدروکربنی است. برای بهبود بیشتر بازدارندگی در شعله لاستیک هالوژنه، معمولاً از روش افزودن بازدارنده های شعله استفاده می شود.
3. لاستیک هتروشین
معرف ترین نوع لاستیک در این دسته لاستیک دی متیل سیلیکون با شاخص اکسیژن در حدود 25 است. روش های واقعی بازدارنده شعله استفاده شده عبارتند از افزایش دمای تجزیه حرارتی آن، افزایش باقیمانده در طی تجزیه حرارتی و کاهش سرعت تولید لاستیک. گازهای قابل احتراق